Elementy kultury Głuchych

Na kulturę Głuchych składają się:

• Tożsamość: samookreślenie się jako Głuchy. Głuchy najpierw jest Głuchym, dopiero potem Polakiem lub Polką, mężczyzną, kobietą, pracownikiem czy pracowniczką.

• Język: najważniejszy element, własny język migowy – odmienny od języka kraju zamieszkania (u nas – odmienny od języka polskiego).

• Poczucie wspólnoty: uczestnictwo we wspólnych imprezach, konferencjach, manifestacjach, zawodach sportowych i tym podobnych.

• Normy zachowania (savoir-vivre): zachowania specyficzne dla Głuchych (zagadnienie dotyku, kwestia kontaktu wzrokowego).

• Wartości: solidarność z innymi Głuchymi, pielęgnowanie zwyczajów i dbanie o wspólnotę i język migowy, przekazywanie dzieciom i rodzeństwu własnych wartości.

• Historia: pamięć o ważnych wydarzeniach z przeszłości Głuchych, autorytetach, walkach Głuchych o autonomię i język migowy (np. na Uniwesytecie Gallaudeta).

• Wiedza, doświadczenie: uczenie się o prawach Głuchych i prawach obywatelskich, poznawanie własnej historii, unikanie błędów przeszłości (oralizm, deprecjacja języka migowego).

• Zwyczaje: obchody świąt Głuchego (ostatni tydzień września), pielgrzymki na Jasną Górę we wrześniu czy do Kałkowa w sierpniu.

• Sztuka Głuchych (ang. Deaf Art): między innymi malarstwo, rzeźba, grafika, fotografia, teatr, miganie pantomimiczne (Visual Vernacular).

 

Tekst autorstwa Anny Butkiewicz powstał w ramach cyklu dotyczącego kultury Głuchych, który będzie ukazywał się regularnie na stronie Kultury Wrażliwej we współpracy z Fundacją Między Uszami.

Lektor: Barbara Cholewa