Jak postępować z Głuchymi?

1. Zanim zaczniemy mówić, upewnijmy się, że osoba nie(do)słysząca patrzy w naszą stronę. Jeżeli nie patrzy, zwróćmy na siebie jej uwagę, np. pomachajmy dłonią lub lekko dotknijmy jej ręki.
2. Należy mówić wyraźnie, z normalnym/minimalnie zwiększonym natężeniem głosu (nie krzyczeć!), w normalnym/minimalnie zwolnionym tempie.
3. Ludzie nie(do)słyszący nie są w stanie odczytać mowy z ruchu warg osób, które:

• mają wąsy zachodzące na górną wargę i zasłaniające usta,
• mają twarz skierowaną w bok, górę, dół,
• mówią bardzo szybko lub bardzo wolno,
• mają w ustach jedzenie albo gumę do żucia,
• podczas mówienia zaciskają wargi i prawie ich nie otwierają.

4. Jeżeli w rozmowie uczestniczy tłumacz języka migowego, nie należy zwracać się do niego, lecz bezpośrednio do osoby nie(do)słyszącej, zachowując z nią stały kontakt wzrokowy. Rozmawiamy z osobą nie(do)słyszącą, a nie z tłumaczem.
5. Jeżeli osoba nie(do)słysząca mówi, lecz nie jesteśmy w stanie jej zrozumieć, trzeba podać jej kartkę oraz długopis i poprosić, aby napisała swoją wypowiedź, wykonując jednocześnie gest pisania.
6. Nie bójmy się kontaktu z osobami nie(do)słyszącymi. Traktujmy takie spotkania jak rozmowę z obcokrajowcem. Wystarczy spróbować, by się przekonać, że to nic strasznego!

Tekst autorstwa Anny Butkiewicz powstał w ramach cyklu dotyczącego kultury Głuchych, który będzie ukazywał się regularnie na stronie Kultury Wrażliwej we współpracy z Fundacją Między Uszami.

Lektor: Barbara Cholewa